Dziś na naszej drodze stanęła nam po raz pierwszy w tym roku… SALAMANDRA PLAMISTA 😉
Jest uznawana za NAJŁADNIEJSZEGO POLSKIEGO PŁAZA!
Ciało salamandry jest czarne i błyszczące, pokryte żółtymi lub pomarańczowymi plamami. Ubarwienie salamander jest bardzo zmienne, nie spotyka się dwóch zwierząt o takim samym układzie plam na ciele.
Z boku głowy zwierzę ma gruczoły wydzielające jad. Jest on niegroźny dla człowieka, ale może podrażniać np. oczy.
W Polsce salamandry występują w górach i na pogórzu.
Zaznacza się dymorfizm płciowy: samice przerastają samce, mają także bardziej masywną budowę. Osobniki żeńskie mają też relatywnie krótsze kończyny, podczas gdy wysmuklejsze samce mają dłuższe, delikatniejsze nogi, a także zgrubiały u nasady ogon i bardziej obrzękniętą kloakę. Płcie nie różnią się ubarwieniem.
Samice salamandry „rodzą” larwy do wody, co jest to dla nich dość trudne, gdyż nie umieją pływać. Larwy żyją w wodzie i są wyjątkowo drapieżne. Latem przeobrażają się w dorosłą postać salamandry.
Prowadzi samotniczy, drapieżny tryb życia.
Płaz ten przebywa w wilgotnych lasach, blisko wody, gdyż nie znosi upałów. Ponieważ w czasie polowania jest powolna i niezgrabna, poluje na niezbyt zwinne owady, nagie ślimaki. Jej aktywność przypada na noc.
Dzięki jadowi i odstraszającemu ubarwieniu oprócz człowieka salamandra nie ma naturalnych wrogów. Zagrożeniem są dla niej samochody, a wybetonowywanie brzegów potoków górskich powoduje, iż dorosłe osobniki wpadają do wody i topią się.
W Polsce gatunek od 2014 podlega częściowej ochronie, w latach 1952–2014 podlegał ochronie ścisłej.
Na Ukrainie znajduje się w czerwonej księdze zwierząt objętych ochroną.
Salamandra plamista to największy europejski przedstawiciel płazów ogoniastych; osiąga długość 10–24 cm (maksymalnie 32 cm).
Zwierzę ma walcowate, krępe ciało. Jego głowa jest duża, płaska i szeroka, pysk – zaokrąglony, oczy – wyłupiaste, o okrągłych, ciemnych źrenicach. Z boku głowy występują pokaźne pigmentowane gruczoły przyuszne.