CECHY:
Borsuki charakteryzują się silną budową ciała, sztywną sierścią, kolorystycznie: grzbiet szary, a brzuch i nogi czarne z 2 czarnymi pręgami na głowie. Oczy i uszy małe. Ogon krótki (typu kwiat). Łapy zakończone 5 palcami i długimi pazurami. Osiąga do 90 cm długości, wysokość do 30 cm i waży 12-20 kg.

ODŻYWIANIE:
Borsuk jest wszystkożercą, łatwo przystosowującym się do zasobów pokarmowych w okolicy siedliska – jego dieta obejmuje wiele roślin i zwierząt. Dżdżownice stanowią najważniejsze źródło pożywienia borsuka. Do ważnych należą także duże owady, małe i młode ssaki oraz przy nadarzającej się okazji ptaki, padlina, zboża i owoce. Ssaki, na które poluje to m.in. zające, szczury, myszy, norniki, ryjówki, krety i jeże oraz przydomowe zwierzęta znajdujące się na terenie łowieckim borsuka, tj. koty, czy króliki. Do owadów zalicza się chrząszcze, gąsienice, komarnice oraz gniazda os i trzmieli. Ze zbóż preferuje: pszenicę, owies, kukurydzę oraz sporadycznie jęczmień. Do owoców, które zjada należą: dojrzałe jabłka, gruszki i śliwki, które same spadną na ziemię, jeżyny, borówki, maliny, truskawki, żołędzie, buczynę i dzikie bulwy. Sporadycznie zjada także ptaki gniazdujące na ziemi, żaby, traszki, węże, jaszczurki, ślimaki, grzyby i zieleninę – koniczynę i trawy – zwłaszcza w zimie i podczas suszy.

WYSTĘPOWANIE:
Borsuk występuje w całej Polsce. Za ostoję obiera okolice lesiste, w szczególności lasy mieszane i liściaste z bogatym podszyciem, otoczone urodzajnymi polami. Uwielbia przebywać w pobliżu terenów podmokłych i wody. Borsuka można także spotkać w dużych i starych kompleksach sadowniczych – otoczenie to sprawia, że czuje się znakomicie, a na kryjówki wybiera nory kopane samodzielnie, przepusty, a czasem jamy pod budynkami w najbliższym sąsiedztwie człowieka.

ROZMNAŻANIE:
Okres godowy borsuka trwa od lutego do października. Najczęściej do kopulacji dochodzi w sierpniu. Ciąża trwa 7-8 tygodni i po tym okresie rodzi się 1 do 5 młodych. Narodziny odbywają się w specjalnie przygotowanej norze. Tutaj młode borsuki pozostają przez 8 tygodni. Karmione są mlekiem matki, a ssać przestają po 4 miesiącach życia.

NORA:
Borsuk prowadzi życie nocne, dzień spędza w norze, która ma często bardzo skomplikowaną budowę. Do głównej komory prowadzi często kilka krętych korytarzy, a wejścia do nich z zewnątrz są od siebie znacznie oddalone. Jest bardzo czysta w odróżnieniu od nory lisa… Wszystkie nieczystości z nory wyrzuca na zewnątrz, a swoje odchody wydala do małych dołków zwanych latrynami, których nie zakopuje. Latryny wykopuje w pobliżu nory.
Z nastaniem mrozów borsuk zasypia w norze. Zimowy sen nie jest ciągły, gdyż w dniach ocieplenia budzi się i wychodzi z nory, by zaspokoić pragnienie lub coś złowić. W czasie zimowego snu borsuk żyje nagromadzonym w organizmie tłuszczem, przez co traci na wadze do 7 kg.

OCHRONA:
Ze względu na tryb życia i brak naturalnych wrogów, borsuki nie są poważnie zagrożone. Są jednak często zabijane przez człowieka jako zwierzęta przenoszące wściekliznę. Jego naturalnymi wrogami są wilki i rysie.
W Polsce na borsuki można niestety polować – myśliwi czynią to od 1 września do 30 listopada, a na terenach obwodów łowieckich, na których występuje głuszec – przez cały rok…

WYKORZYSTANIE FUTRA W PRZEMYŚLE:
Włosie borsuka ma zastosowanie w przemyśle kosmetycznym. Ze względu na jego właściwości dotyczące sprężystości, wytrzymałości oraz niewielkiej absorpcji wody, wykorzystywane są w produkcji pędzli do golenia. Na popularność tego typu włosia przyczynia się również fakt stosunkowo dużej dostępności i łatwości pozyskania włosia. Pędzle do golenia z włosia borsuka mają charakterystyczny ciemnoszary kolor. Najpopularniejszym rodzajem włosia jest pure badger (tzw. zwykły borsuk). Silvertip to najlepszy rodzaj włosia, starannie wyselekcjonowany i pochodzący z najdelikatniejszych miejsc zwierzęcia (okolice brzucha). Powyższe informacje pochodzą ze strony: https://pl.wikipedia.org/wiki/Borsuk_europejski

LICZBY: wg obliczeń leśników w Województwie Podkarpackim obecnie żyje około 2800 borsuków. Ze względu na nocny tryb życia trudno je spotkać podczas po wędrówek np. po Bieszczadach czy Beskidzie Niskim.
Nam udało się spotkać te piękne zwierzęta tylko 2 razy – pierwszy raz w 2020 roku podczas lotu na paralotni nad górą Żurawinka 600m nad Wysoczanami, a drugi raz małego borsuka na górze Czekajka nad Morochowem.

Aktywność borsuka przypada na noc, więc bardzo rzadko udaje się komuś zrobić zdjęcia czy FILMY – taki nakręciliśmy :-):