Jadąc drogą z Myczkowiec do Soliny, a dokładnie obok parkingu u podnóża nieczynnego kamieniołomu w Bóbrce, za wodami Zalewu Myczkowieckiego można zobaczyć SERCE… To największa obszarowo oznaka miłości zastanawia turystów i mieszkańców. Postanowiliśmy poznać prawdziwą historię.

Poniżej kilka zdjęć, które wykonaliśmy we wrześniu 2019 podczas lotu paralotnią z Leska nad Zalew Soliński. To był pierwszy raz, gdy zobaczyliśmy serce…

Serce z Soliny wiąże się z właścicielami Hotelu Solinianka. Ona Polka, a on z Indii. Zakochali się, a na swoje miejsce na ziemi wybrali… Bieszczady! Po pewnym czasie chcieli swoją krainę pokazać swoim znajomym i zaczęli budować hotel, ale nie standardowy ze ścianami od linijki… Chcieli stworzyć miejsce, w którym rzeczywiście ich goście będą mogli odpocząć od pędzącego życia, uleczyć skołatane nerwy, doznać masaży rodem z Indii itd. Tak powstało SPA.

Po pewnym czasie po długich rozmowach udało im się dokupić kilka hektarów ziemi wraz z lasem sięgającym do szczytu góry Suche Berdo 577m. Chcieli tam wybudować kolej linową, gdzie w zimie można by jeździć na nartach, a przez cały rok z wieży widokowej na szczycie podziwiać 2 zapory wodne: w Myczkowcach i Solinie oraz wody 2 zalewów: Myczkowieckiego i Solińskiego.

Niestety dziesięcioletnie starania Marii nie przyniosły efektu, ponieważ ówczesne władze nie zezwoliły na budowę. Maria po otrzymaniu decyzji odmownej była zdruzgotana. Widząc Jej smutek, mąż, chcąc Ją rozweselić, powiedział:
„Nie martw się, jeżeli któreś z nas umrze wcześniej, drugie zrobi na tym stoku wielkie serce z krzewów”.
Maria się uśmiechnęła…

Poniższe zdjęcia wykonaliśmy w ostatnią niedzielę po zachodzie słońca. Chcieliśmy zobaczyć z jakich materiałów jest wykonane serce…
A w tym czasie pojawiła się mgła otulająca w magiczny sposób serce i Zalew Myczkowiecki…

Maria ze swoim mężem też stworzyli sobie tutaj drugi dom, w którym spędzali wiele dni w roku. Niestety cztery lata temu Ich wspólne szczęście przerwała nagła śmierć Marii, która nastąpiła z niewyjaśnionych przyczyn. Jej zrozpaczony mąż postanowił zrobić wszystko, aby Jej spełnione marzenie – ośrodek Solinianka – trwało i miało się jak najlepiej.

Kiedy wyjeżdżała z Bieszczad, nieraz powtarzała, że Jej serce tam zostało, dlatego mąż uczcił Jej pamięć i łączącą Ich miłość, układając w pobliżu ośrodka olbrzymie, widoczne z daleka serce z czerwonych krzewów. Tym samym dotrzymał danego słowa, choć zawsze miał nadzieję, że zrobi to Maria…

Pasmo góry Berdo zostało objęte ochroną i nazwane „Rezerwatem Nad Jeziorem Myczkowieckim”.